"Zonder het huidige landbouwmodel, zullen we de wereldbevolking niet kunnen voeden." Dat is steevast hét argument dat gebruikt wordt in elke discussie over andere manieren van landbouw: bio, permacultuur, voedselbos, enzovoort.
In efficiëntie is het huidige systeem inderdaad onklopbaar. Met minimale mankracht kunnen gigantische oppervlaktes bewerkt worden en ook het oogsten is ontzettend snel en efficiënt. Dus ja, waarom zouden we dit resultaat van technologische vooruitgang in vraag stellen?
Het antwoord is heel simpel:
Als we nu niet van koers veranderen, gaan onze kinderen honger leiden.
Volgens een rapport uit 2024 van de VN (Global Land Outlook 2) is 40% van het land op aarde intussen aangetast door erosie, verdichting, verzuring, verzilting, uitputting of verontreiniging met chemicaliën. Naast verstedelijking en grootschalige ontbossing, speelt ook de moderne landbouw hierin een zeer grote rol.
Door de overbemesting, het massale gebruik van bestrijdingsmiddelen, het veelvuldig ploegen en het gebruik van zware machines, daalt de kwaliteit van de bodem alarmerend snel. Wanneer alle leven uit de bodem is verdwenen, kan er niets meer uit groeien. Zonder gezonde grond is landbouw eenvoudigweg onmogelijk.
"Slechte bodemkwaliteit bedreigt wereldwijd de voedselzekerheid"
Dat er uit de aarde vanalles groeit, lijkt zo vanzelfsprekend te zijn dat we ons niet kunnen voorstellen dat dit ooit zou stoppen. Helaas is niets minder waar. Vele plekken op aarde die vroeger vruchtbare landbouwgebieden waren, zijn vandaag dorre woestijnen. "De Verenigde Naties waarschuwen dat 40 procent van de grond wereldwijd is aangetast door menselijke activiteiten. Als men niet snel inzet op herstel, zal de globale voedselproductie de groeiende wereldbevolking niet meer kunnen bijhouden... Ironisch genoeg is het vooral de manier waarop we ons voedsel produceren die de bodem aantast en onrechtstreeks de voedselzekerheid bedreigt. Zo is er te veel natuur vernietigd om er ooit landbouwgrond van te maken." zo stond er in een artikel van Mo magazine.
‘Als een eindige hulpbron en ons meest waardevolle natuurlijke bezit, kunnen we het ons niet veroorloven om grond als vanzelfsprekend te blijven beschouwen.’
Is er dan geen hoop meer?
Integendeel! Het alternatief is er. In verschillende vormen: regeneratieve landbouw, permacultuur, voedselbossen, ... Sommige mogelijkheden hebben reeds bewezen dat ze rendabel zijn, anderen zijn nog in experimentele fase waardoor voldoende cijfers ontbreken, maar er is voldoende hoop. Het vraagt moedige landbouwers die afstappen van het gangbare model en die de uitdaging aangaan om voedsel te produceren met respect voor bodem en milieu.
Ook als je zelf niet de ambitie hebt om te gaan boeren zijn er heel wat opties om - hoe klein ook - je bijdrage te leveren aan deze transitie naar een duurzame manier van voedselproductie:
Kies voor groenten en fruit van gezonde grond. Zo geef je deze projecten de broodnodige steun.
Koop lokaal.
Start zelf een moestuintje volgens de princpes van regeneratieve landbouw.
Word vrijwilliger in bijvoorbeeld een voedselbosproject.
....
Overgangsfases zijn altijd lastig. Het vraagt daadkrachtige dromers koppige doorzetters. Geef de moed dus niet op. Laten we het GrondGezond virus blijven verspreiden. Zodat onze achterkleinkinderen op deze periode kunnen terugkijken alsof het een gekke dwaling in de geschiedenis der mensheid was ....
bronnen: